Aşağıda okuyup okumamanın elinizde olduğu harfler ve boşluklar bütünü,oynanabilecek tüm trajedilerin başrolünü sonuna kadar hak eden iki adamın düştükleri yerdeki diyaloğuna sizi tanık etmektedir.
Yer:Yaşadığınız evdeki en sevmediğiniz oda.Yerlerde hurma çekirdekleri,Duvarda çiviyle açılmaya çalışılmış ama açılamamış delikler,Kitaplıkta Hayyam rubaileri,Üç Silahşörler ve Deliliğe Övgü.Üç çekyat(biri açılamayan).
Zaman:Belli değil fakat günümüze yakın olduğu sanılmakta.
Karakterler:Franz Ferdinand ile "Sırp Milliyetçisi" Gavrilo Princip.
Kaynak:4,5,6,7,8,9,10,11,12. sınıf Milli Eğitim Bakanlığı tarafından üretilen Tarih Kitapları.
Sahne:23246
Franz Ferdinand:Princip,uyanmadın mı hala?Kalk zamanı geldi.Princip!
Gavrilo Princip:Kes sesini duyuyorum,10 metrekare oda da bağırmanın anlamını çözdüğümüde buradan çıkacağımı sanıyorum zaten.Burası sarayın değil.
Zebani:Normal günlerden biri daha...Bu dünyanın en çok ölüme sebep olan iki adamını burada tutma görevi verildi bana.Aslına bakarsanız birbirlerinden hiç farkları yok.Kaç sene olduğunu hatırlamıyorum ama dikkate değer süredir burada onları izliyorum.Zebani ben miyim onlar mı sanırım çözemeyeceğim.Her günün başında 1. Dünya Savaşı'ndan görüntüler izleterek uyandırıyorum onları.(Ne sanmıştınız cehennemdeyiz diye teknolojinin gelişmemiş olduğunu mu yoksa?)Öğleden sonra ise tartışmaları gerekiyor,neden bu kadar ölüme sebep olduklarını çözüp barışmaları gerekiyor,fakat birkaç istisna hariç her günün sonunda Princip'in yerde yatan Ferdinand'ın vücuduna bakarkenki görüntüsüyle uykuya dalıyorum ben de.O istisnalarda da silah tutukluk yapıyor işte.
F.F:Şu görüntüler her gün ayrı acıtıyor canımı.Gerçekten de cehennemdeyiz sanırım.
G.P:Benim vicdan azabı duymam gerekiyor dostum,derdini cidden anlamıyorum.Savaşı ben başlattım.
F.F:Bilmiyorum,ne işim vardı ki Sırbistan'da,sarayın içinde gayet huzurluydum,müzik yapıp,gönül eğlendiriyordum.Hem birkaç soylu prensle daha yeni bir müzik grubu kurmayı planlıyorduk.Çok yeni bir şey.Hepsi heba oldu.Aslında evet,senin yüzünden.Lanet olası Sırplar,yerinizde durmazsınız ki hiç.
G.P:Kes sesini faşist prens!Kendini üstün ırk sanan Almanları bile küçük görecek egoya sahip bir türsünüz,ve evet nefret ediyorum sizden.Aslında biliyor musun Franz,ilk başlarda böyle bir insan değildim ben,nefret bana uzak bir kavramdı,sonuçta ben de bir zamanlar masum bir çocuktum,bir zamanlar...Buradan takip ettiğimiz internet sayfalarında yazdığı gibi masonlukla da bir ilgim yoktu,gerçekten.4 çocuğum ve kızıl saçlı bir kadınım vardı.Bosna'ya yakın bir yerlerde ufak bir köyde yaşardık.Ve ben çok sıkılmıştım anlıyor musun Franz?Gerçekten sıkılmıştım,bir saray yoktu elimin altında,resim yapmak için malzemeler yoktu.Sadece bir kaç duvar ördüğüm için bana mason demelerine inanabiliyor musun?Bir gün köyümüze gelen bir kaç adamla oturduğum içki masası ve beni cesaretlendirmeleri sonucu bu hale geldim.O kadar insanın hayatına mal olan bir şey yaptım ve seni öldürdüm Franz.Bunun ne kadar acı olduğunu bilemezsin.
F.F:Üzgünüm Gavri,bana hiç bir ailen olduğundan bahsetmemiştin bunca yıldır.
G.P:Sanırım şu duygusallığın sebep oldu tüm bunlara,unuttuğumu sanmıştım;karımı,çocuklarımı.Lanet olsun!Elimde olsa zamanı geri alır,evirip çevirip,silahın namlusundan içeri sokardım.
F.F:Bilemezdin Gavri,bu olanların tüm dünyayı savaşa taşıyacağını bilemezdin.Senin heryerde yazdığı gibi bir Sırp milliyetçisi ya da mason olmadığını çok iyi biliyorum.Belki arkandan milyonlarca insan lanet etmiştir fakat ben anlıyorum seni.Ve affediyorum.Çünkü affedemediğimiz için öldü insanlığın onda biri.
Zebani:Sanırım olaylar ilginçleşmeye başladı,100 yıla yakın zamandır böyle bir konuşma geçtiğini sanmıyorum.Bunu diğerlerine göstermeliyim.
G.P:Bilmiyorum Franz,hafızamdaki kimi şeylerin etkisi sanırım,tabii hala hafızamız diye bir şey varsa bu odada.Ne olacağız Franz,o kadar lanet,o kadar kan varken üzerimizde ellerimizde ne yapacağız?
F.F:Eğer olanlar yüzünden tek suçlanan bizsek adaletten şüphe ediyorum artık.Bu odada kısılı kalarak ceza çekmiyoruz.Asıl ceza çekmesi gerekenler dışarıda.Belki de cennette,eğer öyle bir yer varsa.Bizim olayımız kişiseldi ve ben seni affettim,sen de beni affettin Gavri.Biz şu an tamamladık cezamızı.
G.P:Haklısın Franz,sanırım savaşın çıkacağı vardı,biz tetikledik ama,amacımız bu değildi.Hiç olmadı,ben sadece kahraman olmak istemiştim.Heyecan istemiştim.Bunu bilseydim zaten yapmazdım.Çıkmalıyız artık buradan.Çıkmalıyız!!!
F.F:Sanırım insanlığın içindeki kötülüğün cezasını biz çekiyoruz dostum,öldürme güdüsünü biz temsil ediyoruz ve cezayı çekmek zorundayız.Kabullenmeliyiz artık.Sana müzik yapmamı ister misin?
...
G.P:Dostum bu çalan,senin müziğini ilerletip adını kullanarak grup kuran çocuklar değiller mi?Bizim zamanımızda pek tutmazdı ama sanırım bu tarz?
F.F:Evet Gavri,sayende artık ünlü bir adamım,aslında,aslında beni öldürdüğüne o kadar da pişman olmadığımı düşünüyorum.Saçmalama bu arada,bu müzik o zaman patlama yapacaktı,patlayan bombalar yerine.Ama izin verilmedi insanlık tarafından.Yine de saol Gavri
G.P:Rica ederim,dostum her zaman...
Yorumlar
Yorum Gönder