Yan odadan gelen sert öksürüklere sarılmış yeni model el bombaları,duvarımı çatlatmak için birbiriyle yarışıyor.Komodinin üzerindeki gaz lambasına ulaşmaya çalışırken bel kaslarım ağır ağır açılırken,ağzımda aynı oranda açılmaya çalışıyor,esnemek için.Kalkmaya çabalarken tüm vücudum katılıyor bu toplu harekete.Kutladım aktivizmleri için ve belimi doğrultabildim sonunda.İterek çeken nemli bir pansiyon odası ne kadar sağlığa yararlıysa o kadar iyi hissediyorum kendimi.Düşüncelerimi bile toparlayamazken kelimelerimi nasıl sıraya sokacağımı bilmiyorum.Yaktığım gaz lambası,gülünç gölgeler oluştururken rutubetle ilişkiye giren duvarımın üzerinde,ona değil de yatağımla girdiğim ilişkiden sonra üzerinde kalan izlere bakakalıyorum.İyi sarılmayan yarama bakmak için önce bezi çıkartmam sonra gözlerimi iyice indirmem gerekiyor.Havayla temasında vereceği acı,şimdiden hoşuma gitme çalışmalarına başladı bile.Farkındayım evet,peşimde birileri var ve dün canımı en ucuz tacirden aldım sanırım.Tanımıyordum bu ölüm tacirini,karanlıklar içinden çıkan bir Alamut Fedaisi hatta Hasan Sabbah'ın ta kendisi gibiydi.Arkamda attığı 37 adımı saydım,benden fazla attığı adımlar yüzünden döndüğüm yüzüm yüzünden böbreğimi hedef alabildi sadece.Dünya üzerinde yaptığım tüm kötülüklerin tepki olarak karşıma çıkmış haliydi.Kalp kadar kararmış bir yüz,derin masmavi gözler,keskin yüz hatlarıyla,ölüm ölüm bakıyordu.Kapana sıkışmış her yaratık gibi ölü ölü baktım gözlerine bende.Köşeyi dönen yaşlı bir bayan olmasaydı,bakışlarım şehrin topraklarına sabitlenecekti az daha.Sona yaklaştığımı,ölümün bu kadar yakın olduğunu ilk kez hissettim ve ben Patrick Joos ölümsüz olmadığımı gördüm.Bir delinin gözlerinde hem de.Bundan sonra bu çürük kokuyla her şeyi değiştirdim.Tek amacım hayatta kalmak.
Yorumlar
Yorum Gönder