Davul sesleri,yakından hayli rahatsız ediciydi.Birkaç teker uzaklaştık.Savaş davulları gibiydiler.Gümlediler,gümlediler,gürlediler,büzüldüler,patladılar ve üzerimize sıçradılar.Yola devam ediyorduk.Gomore'nin parlak ışıkları gözlerimizi alışılagelmişten daha fazla yormuştu.Zihnim içinde her yalnız kaldığım anda onları düşünüyordum.Zamanın ötesinde,baş kaldırabilme cesaretini gösterip,yürüyenleri.Sonra niceliklerinin niteliklerinin ötesine geçtiği zamanları düşündüm.Elimden bıraktığım parmaklarımın arasının bu kadar sıcak ve nemli olmasının verdiği rahatsızlık herhangi bir işkenceden farksızdı.İnsan için en kötü şey ellerinin terlemesiydi belki de.Diğer her durum için hafifletici sebepler bulabilirdim o an dilimi içerisinde.
Durağanlaşmıştı yolculuk ve altı çizili her kelime gelecekten imgeler taşıyordu.Yere paralelleşmeden uyuyamadığımı arabanın içindeki herkes biliyordu ve içleri rahat uyuyorlardı.Davullardan rahatsızlık duymadan uyudular,tıpkı galaksileri yutmakla kafayı bozmuş,biraz kahverengiye çalan karadelikler gibiydiler.Üzerlerine örttükleri hiçlik,duygusuzluk ve biraz daha kalın olan korku hepsini biraz terletmişti.Biri durmadan uykusunda istemsiz ve bilinçsiz olarak inliyordu.Kafamda çocukluğuyla ilgili bağlantı kurmama gerek kalmayacak kadar iyi tanıyordum ve bu hali tıpkı yolun kenarındaki bisiklet kadar normal göründü gözüme.Vitesini hatırlamıyorum ama zinciri her attığında yağlanan ellerim yüzünden tarif bile edilemeyecek o sesi her duyduğumda ellerimi yıkardım.
Yarın öğle vaktinde şehir meydanında katledilecektik sanırım.Kurbanlıklar sessizdi.Yüz binlerce insanın gözünün önünde öldürülmekten yüce bir duygu olması imkansızdı.Daha etkileyici olanı,bu sırada ellerimin terlemesi olurdu en ekstrem noktada.Davullar devam ediyordu.Homurdanmalar arttı içeride.Dışarıdaki homurdanmalardan etkili oldukları kesindi.Kulaklar dikkat kesildi.Hava bir anda buz kesti.Davullar sessizce köşelerine çekildiler.Altı araba yanımıza yanaştı.Kimseyi uyandırmak istemedim.Gelmişlerdi.Yaklaştılar.İzlediler.Kokladılar.Salyalarını akıttılar ziftin içine.Gülümseyerek izledim av oluşumuzu.Tabutumuz olan arabanın rolü çok hızlı değişti.Önceki hayatlarımdan onların önceki hayatlarını tanıdığımı düşündüğüm bir kaç ilginç görünüşlü insan kendilerini zifte attılar.Yaklaştılar.İki gözümle,hepsiyle göz göze gelmeyi başardım.Arabanın içine sessizce mırıldandım.
"Yol bitti"
Altı göz açıldı hızla ve tüm kızıllıkla.
Dört kapı açıldı hızla ve daha fazla kızıllıkla.
İki göz kapandı hızla ve karanlıkla.
Yorumlar
Yorum Gönder