Son

Yeri geldiğinde bırakamadığında insan evladının başına gelenleri dikkate almalısın.Yumruklarını sıkmanın,tırnaklarınla avucunu kazmanın anlamı gittikçe azalırken,içinde bulunan değerlerle çelişirken,maskeni yatmadan çıkarmayı unuturken,ne anlattıkların,ne de anlatacakların artık ifade bulur sende.Bu vazgeçmektir ve vazgeçmek kaçmaktır,kaçarken dahi ölünebilir;kendi subayların vurabilir,düşmanların vurabilir,gökteki ebabil kuşu bile vurabilir Kabe'yi yıkacağını düşünerek.Ne ileri ne geri gidebilirsin bu durumlarda ve tam olarak umudunu yitirmek o anda anlam kazanır.Eylemsizliğini kazandığın an silahlarını bırakman ve ellerini yavaşça başının arkasında birleştirip dizlerinin üzerine çökmen gerekir.Görülür ki asıl eğlence o zaman başlar.----------------------- Bazen her şey durduğunda başlar.Bazen her şey,her şey bittiğinde başlar.İnsani yanlarını unuttuğunda,ağlarken gülmeye,gülerken kıskanmaya,kıskanırken öfke duymaya,öfke duyarken öldürme isteğiyle yanıp tutuşmaya başladığında içinde sadece hiç kaldığını görürsün.İsteğin,azmin,hırsın sadece işe yaramayacak bir güçsüzlüğe yöneltiyorsa seni,bitmişsin demektir.Yılların Lord Acton'ı senin içini görmüş demektir.O insan sarrafı,sense numune olursun.Yapabileceğin her şey parsellenmiş ise artık ilk senin dokunduğun bir şey kalmamışsa diğerleri gibi bir numuneden farkın kalmamıştır.Ve en beteri,böyle anlamsızlıklar bütünüyle yazdığın siktiriboktan çağrışımlar ürününü bile ellerin titreyerek yazıyorsan,kusura bakma gitmen gerekir.Bırakman gerekir.----------------------- Senin yerin Kütahya otogarında bir çay ocağıdır.Çay yapmalısın,günlerce,hastalıklı gibi her an çay yapıp,bununla mutlu olmalısın.Sen Rousseau değilsin,itiraflarını yazacağın sayfalarca kağıdın yok,itiraf edeceğin bir şey yok,içini dökeceğin bir insanlık yok.Ne yazarsan yaz,ne yaparsan yap,değiştirilebilecek bir şey kalmadı evrende.Dokunabileceğin kimse yok,yapman gereken arkanı dönmek,duy ama görme,dinle ama bakma.Bırak her şey "olacağına" varsın.----------------------- Kimse olmadığımı iddia ederek kendimi yücelttiğimi düşünen herkesi çok seviyorum,bu yüzden gönül rahatlığıyla ben hiç bir şeyim diyebiliyorum.Bir hiç bir şey tıpkı olması gerektiği gibi davranmalıdır.Bir hiç bir şey hiç bir şey yapmamalıdır.Kendiyle çelişmeden,sessiz,sakin oturmalıdır.Çocukken olduğum gibi çok uslu olmalıyım,belki o kadar uslu olmasaydım o zamanlar,şimdi bu kadar saldırgan olmazdım,ama siktiredin artık bunun da bir anlamı kalmadı.Bıraktım.-----------------------